Leren leren in kleine hapjes
Jill zit in de eerste klas van het havo-vwo. Ze wil graag goed scoren, niet noodzakelijk tienen maar comfortabele zevens staat op haar verlanglijstje. Daarbij heeft ze hulp nodig, zoals ze zelf zegt ' ik wil leren leren' want ze besteedt wel tijd aan haar huiswerk, maar zonder de gewenste resultaten. Jill is ervan overtuigd dat zij het wel zou moeten kunnen, daar hoeven we dus niet aan te werken.
Ik werk met Jill in een paar sessies door haar planningsvaardigheden, effectieve leertijd en het omzetten van haar persoonlijke motivatie in doelen, voor we daadwerkelijk toe zijn aan het leren leren.
Ze heeft zoals gevraagd haar lesboeken op tafel liggen en kijkt me verwachtingsvol aan. Als ik haar vraag wat ze nu moet leren, laat ze me een aanzienlijke hoeveelheid Franse woordjes en zinnen zien. 'Ik vind Frans moeilijk en niet leuk, moet je zien hoe veel dit is!!' Ze heeft gelijk, het is echt heel veel.
Stel je voor, dat ik nu een enorme stapel was op tafel gooi en aan jou de opdracht geef om dat te gaan vouwen. Ik ga staan en geef met mijn armen demonstratief aan hoe groot de imaginaire stapel was is. Dan zou het helpen om eerst vijf stapels te maken, voor ieder lid van jouw gezin een. Het zou nog makkelijker zijn om voor ieder gezinslid een eigen kleur mand aan te schaffen. Dan verdelen we eerst de was over die manden en gaan ze daarna een voor een vouwen. Per mand zou je eerst de grote en als laatst de sokken en onderbroeken kunnen doen.
Kortom je maakt een systeem, zo werkt het met leren ook. Je maakt er kleine hapjes van die je brein kan onthouden. We doen een testje waarmee ik haar laat zien hoe het brein onthoudt, zodat ze weet dat om informatie te onthouden er 'iets' moet gebeuren in je brein. Herkenning, emotie, begrip. Jill schrijft en tekent intussen alles in haar mindmap, zodat ze alles wat we bespreken op haar eigen manier verwerkt en onthoudt.
Voor de berg met woordjes Frans bedenken we samen een aantal manieren om er kleinere hapjes van te maken. Ze kiest voor een combinatie van kleurgebruik en categoriseren op wat ze al weet, nog niet weet en al een beetje weet. Ineens heeft ze drie stapels en een plan. Want nu weet ze vanzelf met welke stapel woorden ze gaat beginnen, namelijk de roze die ze nog niet weet. Jill weet dat haar brein herhaling nodig heeft om te onthouden en dat ze de lijstjes op verschillende momenten met aandacht moet gaan bekijken. We sluiten de sessie af met het maken van een lijstje van dingen die ze nodig heeft om deze manier van leren uit te gaan proberen. Het wordt een kort lijstje: MARKEERSTIFTEN.
Uitgelicht
Leren is vooral een zaak van gemotiveerd zijn, de bereidheid om te leren van je fouten en volhouden. Kennis van hoe het brein werkt helpt goed om het technische leren van stof makkelijker te maken. Je kunt je brein helpen om de informatie op te slaan, door gebruik te maken van deze kennis.
Bij ieder mens werkt iets anders het best, wat bij veel mensen werkt is wat Jill heeft geleerd. Gebruik maken van kleur (herkenning) en categoriseren (overzichtelijk maken)
Weet ik al
Weet ik nog helemaal niet
Weet ik een beetje
Voordat ik dit aan Jill leer, weet ze in grote lijnen hoe het brein werkt en heeft ze geleerd om procesgericht te denken. Het is dus een logische stap in een ontwikkeling, nu is ze bereid de techniek echt te proberen en te blijven toepassen als het werkt. In dit filmpje is mooi in beeld gebracht hoe ons brein nieuwe dingen leert.
